Polski PL
Wstecz

Lekcja 6

Podróżujemy do epoki romantyzmu.

1
Ćwiczenie słuchowe
Cała klasa
2
Tworzenie muzyki
Praca w grupach
3
Występ
Cała klasa
4
Dziennik
Praca indywidualna

Przygotowanie

Materiały do ​​druku (dla całej serii):

Inne materiały:

  • Wydruk M6

Ćwiczenie 1

Ćwiczenie słuchowe
Cała klasa
10 min.

Nauczyciel:

„Posłuchamy teraz utworu muzycznego z okresu romantyzmu napisanego przez kompozytorkę Amy Beach. Utwór nosi tytuł Symfonia gaelicka. Posłuchajcie uważnie i zastanówcie się, jak opisalibyście nastrój tego utworu. Zapisz słowa na kartce papieru”.

Amy Beach fragment trzeciej częściA15

Nauczyciel:

„Jaki wpływ wywarł na ciebie utwór? Jaki nastrój wytworzył? Jakie emocje w tobie wywołał? Zbierzemy teraz odpowiednie słowa na tablicy. Jeśli znasz jakieś słowo, możesz podejść do przodu, zapisać je i wyjaśnić, dlaczego uważasz, że pasuje do muzyki. Potem przyjdzie kolej na następne dziecko”.

Terminy są gromadzone na tablicy.

Mood Gaelic Symphony 3 część

ponury, smutny, żałobny, przejmujący, delikatny, uroczy, wzruszający, pocieszający, spokojny, łagodny, uduchowiony

Nauczyciel:

„Amy Beach wykorzystała w swojej kompozycji irlandzką piosenkę ludową. Zagram teraz melodię tej piosenki. Za pierwszym razem możecie jej posłuchać, a za drugim razem spróbujcie ją zanucić”.

Irlandzka piosenka ludowa (do wspólnego nucenia)A16

Nauczyciel:

„A teraz posłuchajmy jeszcze raz fragmentu Symfonii gaelickiej. Czy rozpoznajecie melodię pieśni ludowej?”.

Fragment irlandzkiej pieśni ludowej z symfonii gaelickiejA17
Info

We fragmencie, który usłyszeliśmy (początek 3. części Symfonii gaelickiej) Amy Beach wykorzystuje irlandzką pieśń ludową, która wychwala irlandzki krajobraz. Nosi ona tytuł „Paisdin Fuinne” (The Lively Child). Wykorzystanie pieśni ludowych w kompozycjach jest typowe dla epoki romantyzmu, podobnie jak skupienie się na naturze i emocjach.

Ćwiczenie 2

Tworzenie muzyki
Praca w grupach
20 min.

Klasa jest podzielona na 4-osobowe grupy.

Nauczyciel:

„Wymyślamy krajobraz dźwiękowy dla nastroju, który Amy Beach chciała stworzyć. Wymyślony utwór powinien trwać około 30 sekund. Poszukaj instrumentów w swoim otoczeniu. Może to być stół, podłoga, książki lub zeszyty ćwiczeń, możesz też użyć swojego ciała (np. klaszcząc, tupiąc i nucąc). Wymyślając muzykę, pomyśl o terminach, które zebraliśmy na tablicy”.

Ćwiczenie 3

Występ
Cała klasa
10 min.

Nauczyciel:

„Spotykamy się teraz w kręgu. Jedno dziecko jest dyrygentem, który może chodzić po pokoju. Dając grupie sygnał do zabawy, dziecko odtwarza wymyślony przez siebie dywan dźwiękowy. Dziecko dyrygent może mieszać różne dywany dźwiękowe, a także wyłączać je ponownie”.

Możliwe jest również rozegranie kilku rund, aby kilkoro dzieci miało szansę na prowadzenie.

Nauczyciel:

„Przyjrzyjmy się jeszcze raz terminom na tablicy. Który krajobraz dźwiękowy uważasz za szczególnie udany i dlaczego? Co cię zaskoczyło?”

Ćwiczenie 4

Dziennik
Praca indywidualna
5 min.
Broszura

Nauczyciel:

„Wyjmij swoją rozkładaną książeczkę. Na stronie poświęconej romantyzmowi zapisz trzy słowa, których nauczyłeś się dzisiaj o okresie romantyzmu”.

Słowa związane z romantyzmem

np. nastrój, natura, krajobraz dźwiękowy, irlandzka melodia

Jeśli masz więcej czasu...

...dzieci poznają kompozytorkę Amy Beach.

Wydruk M6

M6: Karty tabu (wycięte i posortowane w odpowiedniej kolejności)

Nauczyciel:

„Gramy teraz w grę o nazwie Taboo, aby lepiej poznać kompozytorkę Amy Beach, a po kolei poszczególne dzieci mogą podejść, a ja daję im małą kartkę papieru ze zdjęciem z życia Amy Beach. Zaczynamy od zdjęcia numer 1, a następnie przechodzimy w kolejności. Zdjęcie jest ściśle tajne. Nie wolno go nikomu pokazywać. Spróbuj wyjaśnić zdjęcie kolegom z klasy bez wypowiadania słów. Możesz dać im małe wskazówki, ale nie powinieneś zdradzać zbyt wiele zbyt szybko. Możesz na przykład opisać wygląd lub pewne cechy zdjęcia”.

Pozostałe dzieci mogą zawołać klasę, jeśli uważają, że znają właściwe słowo lub muszą je wskazać. Nauczyciel demonstruje to dzieciom na przykładzie. Po odgadnięciu słowa dziecko może odczytać mały tekst na iPadzie lub laptopie nauczyciela, który wyjaśnia, co obraz ma wspólnego z życiem Amy Beach. Następnie przychodzi kolej na następne dziecko.

Karty Amy Beach
  1. Amy Beach żyła w latach 1867-1944 i urodziła się w mieście Henniker w New Hempshire (USA).
  2. Amy Beach potrafiła śpiewać wiele piosenek w wieku 2 lat i improwizować harmonie do melodii.
  3. Jako dziecko Amy Beach pobierała lekcje gry na pianinie od swojej matki, ale nie pozwolono jej na formalną naukę do 14 roku życia. Dlatego nauczyła się wielu rzeczy sama, w tym kompozycji.
  4. W wieku 16 lat Amy Beach dała swój pierwszy poważny publiczny występ jako pianistka z towarzyszeniem dużej orkiestry.
  5. Amy Beach chciała kontynuować karierę pianistki koncertowej, a także kompozytorki. Ale jej matka się z tym nie zgadzała. Jej zdaniem Amy powinna zostać posłuszną żoną, zamiast uczynić muzykę centrum swojego życia. Było to typowe dla końca XIX wieku.
  6. Dlatego Amy Beach poślubiła słynnego chirurga, który był od niej o 25 lat starszy.
  7. Jej małżeństwo oznaczało koniec kariery koncertowej. Zamiast tego mogła komponować tylko w domu i dawać jeden występ fortepianowy rocznie.
  8. W przeciwieństwie do matki, ojciec Amy, pan Beach, wspierał ją w jej kreatywnych przedsięwzięciach.
  9. Kiedy Amy Beach miała 29 lat, napisała symfonię. Wykorzystała w niej 2 stare irlandzkie pieśni ludowe, które pochodziły od jej przodków z Wysp Brytyjskich. To było bardzo odważne z jej strony, że napisała symfonię, ponieważ w tamtym czasie było to prawie wyłącznie zarezerwowane dla mężczyzn.
  10. W 1910 i 1911 roku zmarł mąż i matka Amy Beach. W końcu miała swobodę decydowania o tym, jak chce żyć! Amy wznowiła karierę pianistki koncertowej jako 43-letnia kobieta i wzięła udział w ważnych trasach koncertowych po całej Europie. To sprawiło, że była bardzo szczęśliwa i spełniona. W końcu była niezależna.

...dzieci dają Amy Beach głos.

Nauczyciel:

„Przeczytam wam sytuację z życia Amy Beach. Odważne dziecko może następnie stanąć w środku koła i powiedzieć zdanie z punktu widzenia Amy Beach. Na przykład, jak czuje się Amy lub co ją denerwuje. Po kolei inne dzieci mogą dołączać i wypowiadać zdania z perspektywy Amy Beach”.

Sytuacja początkowa 1:

Amy Beach jest młodą, bardzo utalentowaną i entuzjastyczną muzyczką. Chciałaby wyjechać do Europy, by koncertować. Jej matka uniemożliwia jej to, mówiąc jej, że powinna postawić mężczyznę i rodzinę w centrum swojego życia, a nie muzykę.

Nauczyciel:

„Wyobraź sobie, że jesteś Amy Beach. Co teraz myślisz? Co byś teraz powiedziała? Jak się czujesz? Czy pamiętasz podobną sytuację ze swojego życia?”.

Tę samą procedurę można powtórzyć w następujących sytuacjach.

Sytuacja początkowa 2:

Amy Beach jest kompozytorką i pierwszą kobietą w Ameryce, która ukończyła dużą symfonię. Siedzi na próbie generalnej Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej, a wieczorem odbywa się występ przed wyprzedaną publicznością.

Sytuacja początkowa 3:

Po śmierci matki i męża Amy Beach w końcu czuje się wolna i może sama zdecydować, jak chce zorganizować swoje życie i jak chce zrobić karierę jako muzyk i kompozytor. Pakuje walizkę i wyrusza do portu, gdzie czeka już statek, który zabierze ją do Europy.

Kompetencje nabyte podczas lekcji:

Uczniowie...

... dyskutują, jaki nastrój wywołuje w nich fragment trzeciej części Symfonii gaelickiej, gdy go słyszą.... wymyślają gobelin dźwiękowy z instrumentami dla danego nastroju.... prezentują swój gobelin dźwiękowy klasie.... grają w grę tabu, aby poznać kompozytorkę Amy Beach.